Görünüste herkese açik hayatlar vardir. Göz önünde duran, göze batan, sürekli takip ettigimiz, sürekli yargilayip, kefen biçtigimiz hayatlar. Tipki penceresi genis bir eve benzer böyle hayatlar. Ama disaridan göremedigimiz alacakaranlikta kalmis yerleri de anlatmasini isteriz: Kendi içinden hayatin nasil gözüktügünü, yalnizken neler hissettigini, herkesten saklayip da vermedigi cevaplari, kalp çarpintilarini...Günlükleri bizin için degerli kilan, bu tür sorularin cevabini verecek bir belge niletiginde olmasidir. Bir toplumun çikardigi zirveden asagilara yuvarlanmis insanlarin, o eziyet dolu düsüs mevsiminde neler hissettiklerini ancak biraktiklari günlüklerden ögrenebiliriz. Günlük bazen, parmagi adaletsizlikle kesilmis bir insanin, akan kanini temize çikaracak içli bir tutanaga dönüsür.